democratie...prachtig ding, is het niet?

Koud, bitter koud en nat... het idee de deur uit te gaan staat me enorm tegen, maarja... het gaat om landsbelang! Het voortbestaan van de democratisch geregeerde constitutionele monarchie der Nederlanden staat op het spel! Nee, hier kan ik niet onderuit.

Door weer en wind ploeter ik mij naar het stemlokaal. Voor de deur staat de grijze generatie driftig te debateren, moet het linksaf, rechtsaf? Het wordt toch nooit meer als vroeger...
Ik open de deur met op het raam een beertje Paddington dat me schamper aankijkt, misschien vol verachting over mijn kleinburgerlijke plichtsgevoel.
In stilte wens ik dat ook hier de stemmachines zijn afgekeurd, dat ik mijn mening kenbaar kan maken met een woeste rode krasbeweging, die door de tellers opgemerkt zal worden ('zo die weet wat 'ie wil'). Maar nee, daar staat het loeder... binnen 30 seconden sta ik weer buiten.

Dat was het dan. Met een beetje geluk hoef ik de komende vier jaar niet meer. Opgelucht stap ik weer op mijn stalen ros. Onderweg stel ik vast: het is een mooi ding die democtratie... bij gebrek aan beter...